okładka

okładka
okładka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. okładkadce; lm D. okładkadek {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'jedna z dwóch lub obie zewnętrzne karty oprawionej książki wraz z grzbietem; oprawa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Książka w miękkiej, twardej, błyszczącej, płóciennej, sztywnej okładce. Ilustracja na okładce książki. Barwna, szara okładka. Projekt okładki. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dodatkowa osłona książki, zeszytu itp., zabezpieczająca je przed zniszczeniem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Okładka z gazety. Papierowe, plastikowe okładki. Zdjąć, założyć okładkę. Wypisać na okładce imię i nazwisko ucznia. Okładka na legitymację. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • okładka — ż III, CMs. okładkadce; lm D. okładkadek «twarda lub półtwarda część zewnętrzna oprawionej książki przytwierdzona do bloku książkowego, składająca się z dwóch ścianek i grzbietu; także dodatkowa osłona książki, zeszytu wykonana z papieru,… …   Słownik języka polskiego

  • Skylanders: Spyro's Adventure — Skylanders: Spyro s Adventure …   Википедия

  • blok — m III, D. u, N. blokkiem; lm M. i 1. «duża foremna bryła kamienia, betonu itp.» Blok skalny. Blok granitu, węgla, lodu. ∆ Blok chałwy, czekolady itp. «duża, prostokątna bryła czekolady, chałwy itp.» 2. «duży, wielopiętrowy budynek o powtarzalnych …   Słownik języka polskiego

  • celofanowy — przym. od celofan Okładka celofanowa …   Słownik języka polskiego

  • obłożyć — dk VIb, obłożyćżę, obłożyćżysz, obłożyćłóż, obłożyćżył, obłożyćżony rzad. obkładać ndk I, obłożyćam, obłożyćasz, obłożyćają, obłożyćaj, obłożyćał, obłożyćany «kładąc coś na czymś, dokoła czegoś otoczyć, pokryć, przykryć» Obłożyć głowę lodem.… …   Słownik języka polskiego

  • obwoluta — ż IV, CMs. obwolutaucie; lm D. obwolutaut «ochronna papierowa lub plastykowa okładka książki stosowana przy cennych oprawach, często wykorzystywana dla celów reklamy i informacji» Barwna, ozdobna, przezroczysta obwoluta. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • okładkowy — przym. od okładka Karton okładkowy. Zdjęcie okładkowe …   Słownik języka polskiego

  • oprawa — ż IV, CMs. oprawawie 1. lm D. opraw «okładka książki, albumu itp. wykonana z papieru, kartonu itp., często obciągnięta płótnem, sztucznym tworzywem lub skórą» Bogata, ozdobna, sztywna, trwała oprawa. Oprawa z cielęcej skóry. 2. lm D. opraw «to, w …   Słownik języka polskiego

  • plastykowy — przym. od II plastyk a) w zn. 1: Plastykowa filiżanka, torebka. Plastykowa okładka zeszytu. Plastykowe pantofle. b) w zn. 2: Bomba plastykowa …   Słownik języka polskiego

  • skleić — dk VIa, skleję, skleisz, sklej, skleił, sklejony sklejać ndk I, skleićam, skleićasz, skleićają, skleićaj, skleićał, skleićany «spoić, połączyć coś za pomocą kleju» Skleić rozdartą kartkę. Sklejać deski klejem stolarskim. Skleić stłuczony talerz.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”